Deze dag gaat met stip de boeken in als de dag waarop ik me niet wist te beheersen en ik voor het eerst sinds ik de challenge ben begonnen mezelf heb laten gaan. En dan bedoel ik heel erg laten gaan. De remmen waren los! En dat allemaal in een uurtje tijd. Het is niets vergeleken met de schranspartijen van weleer, maar wel in die mate dat ik er achteraf spijt van heb. Natuurlijk was het lekker, maar een derde van de hoeveelheid was ook goed geweest. Dan had ik trots op mezelf kunnen zijn dat ik weliswaar iets lekkers heb genomen, maar dat ik mezelf toch heb weten te beheersen. Nu overschaduwt het gevoel van spijt de lekkere smaak van …
De dagen vliegen om! Het lijkt nog maar een paar weken geleden dat ik met mijn challenge ben begonnen om 15 kilogram af te vallen. Dit moet gebeuren voor zondag 29 november zodat ik dan zonder overbodige kilo's aan de marathon van San Sebastian kan beginnen. Even een samenvatting van de afgelopen weken: het gaat met ups en downs. De ene week val ik 1,4 kilogram af, de week erna kom ik 2 ons aan (was gelukkig eenmalig!). De laatste weging leverde een halve kilo minder gewicht op. Ik weeg nu 75 kilogram. De kilo's van 79,9 tot 70 kilogram noem ik de makkelijke kilo's. Die moet ik vrij makkelijk kunnen verliezen. Iets meer bewegen en niet snoepen moet genoeg zijn.
Een rustige maandag voor de boeg. Deze week even een tandje terug en wat meer tijd voor ontspanning. De dag begonnen met een ontbijtje van kwark met banaan, kiwi, honing en kaneel. Daarbij water en koffie. Als tussendoortje een stuk bananenbrood. Tussen de buien door even op pad voor een wandelingetje. Tenslotte moet er ook deze dag weer bewogen worden. Gelukkig nog steeds geen spierpijn na de lange duurloop van de dag ervoor. Dat betekent dat ik goed bezig ben en mijn lijf niet aan het overbelasten ben. Er komen nog weken aan die zwaar genoeg zijn qua hardloopkilometers en daar moet ik mijn lijf nu zo goed mogelijk op voorbereiden. En tot dusver mag ik niet klagen!
Zondag rustdag. Maar niet voor mij! Voor deze dag staat er weer een lange duurloop gepland. Ik mag 23 kilometer wegtikken en dat ook nog in een voor mij onbekende omgeving. Dat betekent zwerven over de Utrechtse Heuvelrug. Met de zelfgemaakte pizza van die avond ervoor heb ik niet de meest ideale voeding in mijn lijf gestopt, maar we doen het er mee. Anderhalf uur voor vertrek twee pannenkoeken naar binnen werken voor wat extra brandstof. Kokoswater mee en een eiwitreep voor onderweg om ervoor te zorgen dat ik geen hongerklop krijg. Gelukkig hoef ik niet alleen te lopen en kan ik me uiteindelijk 18 kilometer lang optrekken aan mijn loopmaatje (thanks Hans).
Inmiddels ben ik ruim een maand bezig om af te vallen en mezelf klaar te stomen voor de marathon. Op momenten dat je thuis in je eigen vertrouwde ritme zit, je zelf de boodschappen doet en de verleidingen kunt beperken door bepaalde zaken gewoon niet te kopen en op tafel te zetten, is het nog best 'makkelijk'. Dit weekend ben ik niet thuis en is het de vraag of ik de verleidingen kan weerstaan en het me lukt om mijn eigen eetpatroon een beetje vast te houden. Een goede voorbereiding is het halve werk, dus voordat we vertrokken heb ik de koelkast leeggemaakt en alle restjes meegenomen zodat ik altijd iets 'gezonds' voor handen heb. En natuurlijk ging mijn bananenbrood mee.